عوامل ریزش اعتقادی در قران (1)

1-تبعیت نکردن از رهبران الهی

خداوند متعال با رحمت واسعه خویش، نعمت های فراوانی را نسبت به بندگان خویش ارزانی داشته است. وجود پیامبرن و جانشینان ایشان از جمله این نعمت های بزرگ است. آنان در میانه ظلمات و تاریکی ها چراغ هدایتگری هستند که انسان ها را از گمراهی و سقوط نجات داده و به سر منزل مقصود می رسانند.

هر قوم و گروهی در مقابل پیامبر و رهبران الهی خویش، وظایفی را بر عهده دارند. ملتزم شدن به این وظایف باعث سعادت و خوشبختی و در مقابل عدم تبعیت از ایشان موجب سقوط در تاریکی ها و بلایا خواهد بود.

طالوت یکی از رهبران الهی بود که از جانب خداوند متعال برای زمامداری حکومت بنی اسرائیل انتخاب شده بود. قران کریم در بیان داستان او می فرماید:

«فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ قَالَ إِنَّ اللّهَ مُبْتَلِيكُم بِنَهَرٍ فَمَن شَرِبَ مِنْهُ فَلَيْسَ مِنِّي وَمَن لَّمْ يَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّي»(1)

پس زمانی که طالوت با سپاهیان [برای جنگ با دشمن از شهر] بیرون رفت، گفت: بی تردید خدا شما را به وسیله نهر آبی آزمایش می کند پس هر که [به هنگام تشنگی] از آن [سیر] بنوشد، از من نیست و هر که از آن نخورد، از من است.

مصنف شریف کتاب مجمع البیان در تفسیر «فلیس منی» می نویسد: «یعنی از اهل ولایت من و از دوستان و پیروان من نیست»(2)

نگارنده تفسیر جامع البیان نیز همین تفسیر را انتخاب نموده و نوشته است: «یعنی از اهل ولایت و پیروان من نیست و همچنین از ایمان آورندگان به روز قیامت و مومنین نیز محسوب نمی شود»(3)

چون ولایت رهبران الهی از سوی خداوند است. در نتیجه مخالفت با آنان نیز مخالفت با فرمان خداوند متعال محسوب می شود؛ و اگر در این واقعه طالوت آنان را که از فرمان او سرپیچی کردند را، از خود نمی داند، پس متخلفین گمراه محسوب می شوند؛ زیرا ولایتی که از سوی خدا بود را فرمانبرداری نکردند؛ و از ولایت الهی خارج شدند؛ و چه گمراهی ای بالاتر از خروج از ولایت خداوند متعال می باشد.

از بارزترین این ولایات، ولایت اهل البیت (علیهم السلام) می باشد و در طول ولایت حضراتشان ولایت فقیه است که تبعیت از ایشان موجب سعادت و عدم تبعیت موجب گمراهی خواهد بود.

منابع :

1 - سوره بقره ، آیه 249

2 - تفسیر مجمع البیان ، ج2 ، ص 617

3 _ تفسیر جامع البیان ، ج2 ، ص 391

نظرات شما عزیزان: